હું 'ને ગામડું

શહેરની ગલીઓથી વિખૂટો થઈ ઊંડો શ્વાસ લેજે

હમણાં જ પડેલ વરસાદથી ભીંજી ગયેલી

કાળી માટીની ફોરમ તારામાં ભળી જશે.

મૌન પાદરે બેસી થોડી વાર પોરો ખાજે

એ ગાડાની ઘૂઘરીઓ ..ને 'બુચકારા' સોમભ'ઈનાં

જરુર સંભળાઈ જશે.

અરે....ચાલતાં સંભાળજે જરા .. છાંણમાં પગ ન પડે...

નહીં તો એ લીંપેલા ઘરની દીવાલમાંનાં

આભલાં સાંભરી આવશે....!

પેલા પીપળાની નીચે આવેલી નાગબાપાની ગોખલીમાં

દીવો જરુર કરજે

હાથમાં દૂધની ચિકાશ ને સિંદૂરનો કલર ઊતરી આવશે.

ભીનાં લીલા ઘાસની ચાદરને સ્પર્શ કરજે

કંઇ કેટલાય ગાયોનાં ધણ

તારી નજર સામે ચરી જશે..

લલચાઇશ નહીં સહેજ પણ પેલાં આંબા ઉપર ઝૂલતી કાચી કેરીઓને જોઇને,

નહીં તો પેલાં આંબાની વાડી ફરતે વાવેલાં

ગાંડા બાવળનાં કાંટાઓ તને ઉઝરડાં પાડી જશે...!

સરખી કરીશ ના એ તુટેલી વાંસની બારીને 'મેહુલ'

નહીં તો ?

નહીં તો વરસો પહેલાં, તિરાડમાંથી જોતી,

પેલી બે નિર્દોષ આંખો તને ઘેરી લેશે.. !