Wednesday, November 22, 2006

પલળી ગયાં...

દોડે છે આ રેલનાં પાટા સમાંતરે
લાગે દૂરથી મળી ગયા
આપણી વચ્ચેની મૈત્રી અને પ્રેમ વચ્ચેનો તફાવત
એ મને સમજાવી ગયાં.

તારા પર મારો હક્ક કેટલો?
ગુલાબને તોડતાં નીકળેલાં બે લોહીનાં ટીપાં
મને આપી જવાબ ગયાં.

બે ઘડીની મુલાકાત કે ચાર આંખોની વાતચીત,
જે કહો તે.....
ખબર છે એટલી મને કે,
ફૂંક મારી અંગારાને
તમે મને સળગાવી ગયાં.

શું બોલવાને માટે શબ્દ નથી?
પૂરતું છે એટલું મારા માટે
કે તમારાં આંખના ઇશારા
મને ગમી ગયાં.

કદાચ શિયાળો હતો...
ના.. ના... ઉનાળો હતો
છોડો એ વાતને , મોસમ વગર
આપણે 'મેહુલા'માં પલળી ગયાં !

1 comment:

Anonymous said...

વાહ !

સુંદર શબ્દો રચ્યા...

અભિનંદન...